“Het lidmaatschap gaf me een enorme boost maar het bezit van het middel zou me nóg meer moed geven om door te gaan. Iedere morgen bij het wakker worden, voel ik pijn. Op gang komen is steeds weer moeilijk. De gebruikelijke ochtendrituelen kosten me moeite, maar na de koffie mag ik op mijn scootmobiel mijn twee honden uitlaten. Zij zijn mijn grote vrienden. Bij mooi weer geniet ik daar enorm van en dan vergeet ik de pijn soms even.
De fysieke klachten begonnen op mijn elfde, na een frontale autobotsing. Ik kreeg zware hoofdpijn en pijn aan mijn been. De dokter nam me niet echt serieus en dacht dat het wel over zou gaan. Seksueel misbruik, pesterijen op de lagere school, de scheiding van mijn ouders en het hertrouwen van mijn moeder met een oudere man met zeven kinderen veroorzaakten bij mij een zware en langdurige depressie. Voor de buitenwereld was ik echter het lachebekje dat altijd behulpzaam was en iedereen tevreden probeerde te houden. Zo ging dat toen.
Met therapie en veel medicijnen is mijn depressie nu onder controle. Maar mijn lichaam is op omdat ik jaren over mijn eigen grenzen ben gegaan, en heb laten gaan. Ik lijd aan neuropathie en fybromyalgie. Een operatie aan mijn stenose leek aanvankelijk te helpen, maar nu is de pijn weer helemaal terug. Ik kan niet meer lopen. Mijn leven is lastig, moeilijk en energievretend. Ik vind het verschrikkelijk dat ik niets meer kan en dat er veel voor mij wordt geregeld en beslist. Het is vals en mensonterend om iemand zo in leven te laten.
Als ik denk dat het goed is geweest wil ik met een gerust hart en op een humane manier mijn lichaam kunnen verlaten. Na vele overdenkingen en gesprekken met mijn naasten wil ik pijn- en zorgvrij in een oneindig bewustzijn verder gaan. Hopelijk kan de coöperatie me hierbij helpen. Daar vertrouw ik op. Ik heb twee mooie dochters, twee geweldige zoons met partners en drie kleinkinderen. Daar wil ik zo lang mogelijk van genieten. Zij houden me voorlopig nog wel even hier.”